E a Raíña mandou vir o seu cabaleiro.

Sun Records 04. 8 DeMarzo de 2008.

Despois do gran auxe que experimentou a música country nos anos corenta mediante a aparición de sub- estilos como o Honky Tonk ou o Western Swing, a irrupción o panorama musical do Rock and Roll e sobre todo a capacidade desta música para rachar con barreiras sociais e raciais fixo que o gran público deixara a country music nun plano secundario.Dúas foron as respostas para tentar combater este contratempo; O Rockabilly e máis o chamado Nashville Sound.Nesta edición de Sun Records centrarémonos nese segundo estilo musical. O Nashville Sound foi unha mudanza radical dentro da country music non só a nivel musical senón tamén estético.Por unha banda os sombreiros e traxes vaqueiros deixaron paso aos smókings e os luxosos vestidos, e os violíns e steel guitars foron substituídos por grandes orquestras e instrumentación de corda.Para o que vos fala en cada edición de Sun Records o momento álxido deste sub- estilo dentro da música Country foi o protagonizado por Jim Reeves e a súa espectacular voz, a cal se fusionaba a perfección cos instrumentos de corda e as armonías vocais dos músicos que o acompañaban (destacan aquí os Jordanaires).Gentleman Jim consegui levar a calidade das súas cancións a cotas difíciles de igualar. Hoxe en Sun Records Gentleman Jim, Jim Reeves.

He will have to go. O tema por excelencia de Jim Reeves e por extensión de todo o Nashville Sound. Era o ano 1959 e Reeves acadaba fama e recoñecemento mundial.
Mexican Joe. Recuando un pouco, este foi un dos temas polo cal as emisoras de radio comezaron a interesarse por Reeves.
According to my heart. Na mesma liña que a anterior. Comprobamos tamén os inicios honky tonk do artista.
Making Believe.
Bimbo.Para pechar este pequeno bloque adicado a Reeves un tema que pon de manifesto a repercusión mundial do cantante.Tema interpretado dende a NRK de Oslo.(Radio Nacional de Noruega).

Despois continuamos con;

Willie Nelson; Rainy Day Blues.Tema dedicado os amantes do blues e do Jazz vocal principalmente.

Marty Robbins. The Ballad of the Alamo.Un pouco de cine, un pouco de historia , e a oportunidade de falar un anaco sobre unha das personaxes máis emblemáticas de Texas; David Crockett.



Brennen Leight; MountainSide do disco Devils on my trail.Non podían faltar en Sun Records os artistas independentes, neste caso dende Austin Texas, un disco que nos trae boa country music con aires de folk irlandés.

Bobby Cage; Coming home to you do disco Coming home to you (2000).Fantástico disco de debut de Bobby Cage que nos ofrece unha lección de cómo interpretar bo Honky Tonk.

A Raíña do Country visita Sun Records.

Sun Records. Programa 03. 23 de Febreiro de 2008.

Un dos obxectivos deste espazo de radio dedicado a Country Music é romper certos tópicos e mitos que alimentan o prexuízo e a marxinación que ven sufrindo este xénero musical por estas latitudes dende hai xa ben tempo. Pois ben, coa axuda da convidada desta edición de Sun Records imos tentar tirar abaixo un deles; a crenza firme que o Country é unha música producida por e para un público masculino e machista. A Raíña do Country –como se lle coñece dentro do circuíto da Música Country- abriu o camiño cara o éxito a moitas divas posteriores como Patsy Cline, Loretta Lynn, ou Dolly Parton entre outras. Era o ano 1952 e Kitty Wells avisaba que "It wasnt God who made the Honky Tonk Angels". Kitty Wells.

Lonely side of town.

She will have to go. O feito de darlle un toque e un punto de vista feminino o gran éxito de Jim Reeves é algo digno de mención e destaque.

I am a stranger in my home . Nesta ocasión dueto con Red Foley un dos productores máis destacados en Nashville nos anos 50 e 60.

Death at the Bar. Agora co seu grupo The Tennessee Mountain Boys.

Despois continuamos con;

Merle Kilgore; Wolvertone Mountain. É de xustiza que nos lembremos deste home que finaba no mes de Febreiro de 2005.Kilgore foi quen coescribiu xunto con June Carter unha canción que traspasou fronteiras musicais na voz principalmente de Johnny Cash; Ring of Fire.

T.G Sheppard; I love them every one.

Ron Wayne Atwood; A little piece at a time. Un dos artistas independentes que máis me gustan.Esta balada que transmite ecos de Elvis Presley non falta nas súas actuacións en vivo.

Troy Cook ,JR.;You bring out the love in me. Unha gran balada interpretada por un gran baladista. Xoven talento que asegura a calidade no futuro da música country.

Despois de Hank ...Gram Parsons.Máis contenidos.

Sun Records. Programa 02. 9 de Febreiro de 2008.

Para este show decidín traer a un artista que me dera certa cancha para falar do contexto social e cultural que o rodeaba; a época das flores en California. O mesmo tempo cómpre destacar que nunha época de innovacións e cambios a Country Music foi parte da banda sonora da chamada Contracultura norteameicana. Foi para moitos o creador dunha corrente dentro do Country que se deu en chamar Country-Rock, que en certo modo na California dos sesenta xogou un papel semellante o Rockabilly nos anos 50; atraer público máis novo e ofrecer unha imaxe máis xuvenil da música country. Gram Parsons.

Do you know how it feels to be lonesome? Do disco Safe at home.

One hundred years from now. Do disco Sweet heart of the Rodeo (The Byrds).

Lazy Days. Do disco Burrito Deluxe (The Flying Burrito Brothers).

Sweet Virginia. Do disco Exile on Main Street (The Rolling Stones).Decidín incluír este tema dos Stones xa que considero que pon de manifesto a influencia que exercía Parsons sobre a banda británica e sobre Richards en particular

.
I will Sweep up the ashes. Do disco GP & The Fallen Angels Live 1973.

Despois continuamos con;

Franky Lane; High Noon.Versión aquí non de Tex Ritter, senón dun especialista en poñer a voz para temas de películas do oeste.

Kenny Rogers; Ruben James. Da época dos First Edition, na miña opinión cando lle chegaba o mellor material para grabar.

Poco; Stealaway. Do disco Rose of Cimarron. Se neste programa presentamos o creador do Country-Rock, nada mellor que pechar cunha das bandas que foi decisiva para a súa consolidación nos setenta. Rose of Cimarron (1976) é considerado un disco de transición entre a súa etapa máis country e a etapa pop. O tema que escollín é da súa primeira época, por suposto.

Sun Records. Programa 01. Contidos.

Sun Records. Programa 01. 26 de Xaneiro de 2008.

Non podía ser de outro xeito, e neste programa de apertura de Sun Records o convidado especial que abriu o show foi Hank Willians.Os temas que escollín foron os seguintes;
Jambalaya (con Chet Atkins).
Hey good looking.
Lovesick Blues.

Despois continuamos con;

Kevin Fowler; Tripple Crown do disco Loose, Loud &Crazy.

Mark Knopfler & Emylou Harris; Donkey Town do disco All the Roadrunning.

Brant Miller; Country- Jazz do disco Songs from Paradise .

Web Pierce; Threre stands the glass.

Jay Teter; Football, Beer and You do disco Jay Teter.com

John Denver; Thank God I am a country boy.

Sun Records consolídase pouco a puco nas ondas

Hola a todos outra vez; Tal e cómo se pode leer no título, Sun Records vai collendo pouco a pouco vida, forma, e espazo propio nas ondas todos os sábados de 22:00h a 23:00h no 98.4 da FM. Temos tamén o formato do show prácticamente definido, isto é; a apertura do programa corre a cargo dunha unha pequena reseña adicada a un icono dentro da música country-o cal me parece unha moi boa opción para poñer algo de country clásico- para despois dar paso a artistas máis independentes e descoñecidos pero cunha calidade e honestidade na súa música que quedaríades abraiados. Deste modo xa abriron Sun Records mitos como Hank Willians, Jim Reeves ou Kitty Wells e artistas tan interesantes- e o mesmo tempo descoñecidos- como Robert Mizzel ou The Little Wheels Band.Sen esquecer algunha vella gloria (dito no mellor sentido da palabra) como Doug Kershaw ou Merle Kilgore. Pronto porei no blog os contidos de todos os shows. Paciencia.



Xerardo Fernádez.

Sun Records está xa en marcha.

O meu novo proxecto radiofónico esta xa en marcha, inda que non rematou de consolidarse totalmente. Refírome basicamente o seu formato e seccións. Terá unha hora de duración e emitirase os sábados de 22h a 23h, coido que non está nada mal para un programa destas características. O canal que aceptou este proxecto é o "Canal Tea" de Ponteareas, a súa frecuencia é o 98.4 do FM. Neste espazo pretendo comentar os programas así como achegar o listado de cancións que selecionarei para cada show.

Por agora é todo rapac@s. Xerardo. Saudos.